Wersal podbity

CC orkiestra © Piotr Kucia  Capella Cracoviensis 2015
Występ Capelli Cracoviensis w Opèra Royal okazał się sukcesem. Świadczyły o tym nie tylko owacje na stojąco i okrzyki zachwytu publiczności, ale także recenzje, które ukazały się po wersalskiej premierze koncertowej wersji opery Giovanniego Battisty Pergolesiego Adriano in Siria. Oto kilka zdań poświęconych krakowskiej orkiestrze.
 
 
„Wersja koncertowa [Adriano in Siria Pergolesiego] upewniła nas, że zapowiadana na wiosnę przyszłego roku płyta bez wątpienia zajmie pierwsze miejsce w dyskografii kompozytora.
Zacznijmy od pochwał pod adresem Capelli Cracoviensis pod dyrekcją Jana Tomasza Adamusa. […] Był żar bez zbędnego grzmienia, żar ufny w jakość tej muzyki, grzmiące basso continuo, a całość doskonale skoordynowana.
[…]
Jednym słowem – czekamy na płytę!”
 
„Wersja koncertowa [Adriano in Siria Pergolesiego], wystawiona w Wersalu […] zapisze się jako piękne przeżycie, wdzięczne i wytworne, docenione przez publiczność.
Główny autor tego sukcesu, orkiestra Capella Cracoviensis pod dyrekcją Jana Tomasza Adamusa, jest prawie skończenie doskonała. Jest to cud równowagi, doskonale zgrany z piękną, ciepła akustyką Opery Królewskiej i góruje jak główna postać opery seria. Wielka różnorodność kolorystki i akcentów, wspaniale dopasowana do muzyki Pergolesiego, subtelne wariacje natężeń i delikatne legato najbardziej przyczyniają do powstającego wrażenia elegancji.”
 
„Wersja koncertowa [Adriano in Siria Pergolesiego] wystawiona w Operze Królewskiej w Wersalu odznacza się udziałem świetnej orkiestry, która – pod dyrekcją Jana Tomasza Adamusa – podkreśla brzmienie głosów, począwszy od żywej, błyskotliwej i miłej dla ucha uwertury aż po recytatywy, którym towarzyszy ta muzyka, z czułością i szacunkiem odnosząca się do głosów. To bardzo „czysta” i najwłaściwsza muzyka, chwilami słodka, chwilami podniosła i nostalgiczna,  podnosząca duszę ludzką ku wzniosłości i istniejąca sama w sobie.”
Anne-Laure Faubert, 6 grudnia 2015 r. 
 
„Po uwerturze, która szczególnie podkreśla barokowy charakter Capelli Cracoviensis pod dyrekcją Jana Tomasza Adamusa, z lekko brzmiącymi blachami (dwa rogi po prawej stronie orkiestry), potem po delikatnym acz dobitnym wejściu znakomitego rosyjskiego kontratenora Artema Krutko (Adriano) jesteśmy już całkowicie oczarowani muzyką Pergolesiego, prędką, naglącą i majestatyczną w repryzie początkowej sinfonii.”
François Cavaillès, anaclase.com, 4 grudnia 2015 r.